هواساز :
هواساز تجهیزاتی هستند که وظیفه تامین هوای مطبوع جهت یک فضا یامحیط خانگی یا صنعتی را برعهده دارد . هواساز باید هوا مطبوعی به لحاظ میزان دما و رطوبت مورد نیاز ورودی در ساختمان از طریق فیلتر وتنظیم هوای ورودی تولید نموده وبه محیط ارائه دهد .
یک دستگاه هواساز معمولاً یک جعبه فلزی بزرگ است که دارای دمنده ، عناصر گرمایش یا سرمایش ، قفسه های فیلتر یا محفظه ها ، دستگاه های ضعف صدا و لرزه گیر است . هواگیرها معمولاً به سیستم تهویه مجرایی متصل می شوند که هوای مطبوع را از طریق ساختمان پخش می کند و آن را به AHU باز می گرداند. بعضی مواقع AHU را تخلیه می کند .
هواسازهای کوچک ، برای استفاده محلی ، واحدهای ترمینال نامیده می شوند و فقط ممکن است فیلتر هوا ، کویل و دمنده را شامل شوند. به این واحدهای ترمینال ساده کویل های دمنده یا واحدهای فن کویل گفته می شود . یک هواساز بزرگتر که 100٪ هوا را تصفیه می کند و هوای قابل گردش در آن وجود ندارد ، به عنوان واحد هوای آرایش ( MAU ) یا واحد انتقال هوای تازه ( FAHU ) شناخته می شود. هواسازها که برای استفاده در فضای باز طراحی شده است ، معمولاً روی پشت بام ها ، به عنوان یک واحد بسته بندی شده ( PU ) یا واحد پشت بام ( RTU ) شناخته می شود.
اجزای کلی هواساز :
1-فیلترها
2-عناصر گرمایش و یا خنک کننده
3-رطوبت ساز
4-محفظه مخلوط کردن
5-فن دمنده
6-تعادل
7-دستگاه بازیابی حرارت
8-کنترل ها
9-کاهنده های ارتعاش
10-دستگاه های کاهش دهنده صدا
ساخت وساز هواساز :
هواسازها معمولاً در قالب یک سیستم فریم با پانل های فلزی تزریق می شود که مطابق با تنظیمات اجزا لازم است. این قاب در ساده ترین شکل ممکن است از کانالها یا بخشهای فلزی ساخته شده و دارای پانل های تزئینی فلزی منفرد است. این فلز به طور معمول برای محافظت طولانی مدت از فلز گالوانیزه ساخته می شود . برای محیطهایی با فضای باز نوعی درب ضد آب و آب بندی اضافی در اطراف اتصالات تعبیه شده است .
هواساز صنعتی بزرگتر از یک سیستم قاب بندی فلزی مربع با پانل های دوجداره و عایق ساخته می شوند. چنین ساخت و سازها باعث کاهش افت گرما یا افزایش گرما از هواگیر و همچنین تضعیف آکوستیک می شوند . گیربکس های بزرگتر هوا ممکن است چندین متر طول داشته باشند و به صورت مقطعی تولید شوند و بنابراین ، برای استحکام ریل های پایه فلزی زیر واحد ارائه می شوند .